លោកគង់ សំអឿន ត្រូវបាន ខ្មែរក្រហមជម្លៀសដោយបង្ខំចេញពីភ្នំពេញ ជាមួយពលរដ្ឋខ្មែររាប់លាននាក់ផ្សេងទៀត នៅថ្ងៃទី១៧ ខែមេសា ឆ្នាំ១៩៧៥។ លោកត្រូវបានក្រុមគ្រួសារសន្និដ្ឋានថា ត្រូវបានខ្មែរក្រហមសម្លាប់ នៅម្តុំកោះគ ស្រុកកោះធំ ខេត្តកណ្តាល អំឡុងខែសីហា ឆ្នាំ១៩៧៥។
លោកគង់ សំអឿន កើតនៅឆ្នាំ១៩៤១ ក្នុងស្រុកកណ្តាលស្ទឹង ខេត្តកណ្តាល។ ទោះបីគ្រួសារលោក តឹងតែងចំពោះកូនៗ លើវិស័យសិល្បៈក្តី តែលោកគង់ សំអឿន បានលួចទៅសម្តែងភាពយន្ត នៅឆ្នាំ១៩៦០ គឺរឿង កម្មម្ដាយ។ ប៉ុន្តែ រឿងដែលធ្វើឲ្យលោកល្បីល្បាញ គឺរឿងសព្វសិទ្ធ របស់លោកលី ប៊ុនយីម នៃផលិតកម្មរន្ទះពេជ្រភាពយន្ត ហើយនៅពេល នេះ ហើយ ដែលឪពុករបស់លោកដឹងថា លោក បានក្លាយជាតារាភាពយន្ត។
លោកគង់ សំអឿន ទទួលបានពានមហោស្រពភាពយន្តនៅទីក្រុងបាងកក នៅអំឡុង ឆ្នាំ១៩៦៣ គឺភាពយន្ត បញ្ចពណ៌ទេវី ដែលលោកសម្តែងរួមគ្នាជាមួយតារាភាពយន្តទិត្យ វិជ្ជរាដានី ។ កិត្តិនាមរបស់លោកល្បីល្បាញសុះសាយខ្ទរខ្ទា រហូតបច្ចុប្បន្ន។
លោកគង់ សំអឿន មានបងប្អូន ប្រុស៦នាក់ សុទ្ធតែជាអ្នកសិល្បៈទំាងអស់។ លោក គង់ សំអឿន មានរូបរាងខ្ពស់សង្ហា ប៉ុន្តែ បើពិនិត្យលម្អិតផ្នែកនីមួយៗ នៃរាងកាយ លោកគង់ សំអឿន គ្មានអ្វីល្អលើសគេពេកនោះទេ ភ្នែករបសលោករាងតូចម្ខាង ច្រមុះរាងពៀច មាត់រាងវៀចបន្តិច ឯដំណើររបស់លោកក៏រាងប៉ែលបន្តិចដែរ។ ឪពុករបស់លោជាភូឈួយរបស់ លោកញឹក ជូឡុង និងជាតន្ត្រីករម្នាក់ ដែលមានជំនាញខាងកូតវីយូឡុង និងចូលចិត្តភ្លេងខ្មែរ ភ្លេងមហោរី តែលោកមិនចង់ឲ្យកូនក្លាយជាតារាភាពយន្តទេ។
ប្រហែលដោយសារកត្តាខ្វះខាតពីធម្មជាតិនេះហើយ ដែលធ្វើឲ្យលោក មើលទៅកាន់តែមានអំណោយតទាន កាន់តែសង្ហា ជាទីគាប់ចិត្ត នៃទស្សនិកជនរបស់លោកទៅវិញ ជាពិសេសស្នាមញញឹមរបស់លោក ធ្វើឲ្យមិត្តនារីៗ ជាកូនលោកធំៗមួយចំនួន បាក់ចិត្តប្រតិព័ទ្ធ លើលោកក្រៃលែង។ លក្ខណៈពិសេសរបស់លោកនេះហើយ ធ្វើឲ្យលោកបានក្លាយទៅ ជាបុរស ដ៏សម្បូរស្នេហ៍ នៅសម័យ ដ៏រុងរឿងនៃយើង ។
អ្នកដែលធ្លាប់ស្គាល់លោកគង់ សំអឿន បានរៀបរាប់ថា លោកគង់ សំអឿន មានមិត្តស្រីណាស់ ប៉ុន្តែ ភាពសំបូរស្នេហ៍នេះ មានពេលខ្លះ ក៏ធ្វើឲ្យលោកដេកមិនលក់បក់មិនល្ហើយ ដែរ ព្រោះតែមាននាងៗមួយចំនួន មកហួងហែងលើសេរីភាពលោកខ្លាំងពេក។ មិនតិចដងទេ ដែលមហាមិត្តស្រីរបស់លោកស្ទាក់ផ្លូវ ហើយនិយាយគំរាមលោកថា ត្រូវបញ្ឈប់ការទាក់ទងជាមួយនាងនេះ ឬនាងនោះ បើមិនដូច្នេះទេ លោកនឹងមានបញ្ហា។
ទោះជាយ៉ាងនេះក្តី លោកមិនដែលគិតថា រឿងនេះ ជារឿងធំដុំ នោះទេ ព្រោះលោកមិន ដែលឆក់ឱកាសទៅអូសទាញនាងណាម្នាក់ ឲ្យឈ្លក់វង្វេង ឬបង់ស្នេហ៍លើលោកឡើយ គឺពួកនាងៗទេ ដែលតាំងខ្លួនជានារីនគរស្រីល្វោ មករកលោកដោយខ្លួនឯង។មានពេលខ្លះលោកក៏ត្រូវបាត់បង់ពេលវេលា ដើម្បីតែរត់គេចនាងៗ” ទាំងនោះផងដែរ។
អ្នកស្រី ប៉ូ ផល ជាម្តាយរបស់លោក គង់ សំអឿន ធ្លាប់បានរៀបរាប់កាលពីទសវត្សរ៍៩០ថា លោកគង់ សំអឿន ជាមនុស្សស្លូតបូត និងសុភាពរាបសារណាស់។ សំអឿន ជាមនុស្សមិនសូវចេះនិយាយស្តី ហើយភាគច្រើនរបស់កាយវិការសំអឿន គឺញញឹម។ សំអឿន ស្រឡាញ់ប្អូនៗណាស់។ គេតែងតែផ្គត់ផ្គង់ និងថែទាំម្តាយ និងប្អូនៗជានិច្ច។
អ្នកស្រីបន្តថា អ្នកស្រីមិនបានមិនដឹងថា លោកគង់ សំអឿនមាននិស្ស័យសិល្បៈ តាំងពីពេលណាមកទេ ព្រោះកាលណោះ អ្នកស្រីរស់នៅពោធិចិនតុង ឯសំអឿន, សំអាត និងឡុច បីនាក់បងប្អូននាំនេះ គ្នាមកស្នាក់នៅផ្ទះឪពុកមា ធ្វើគយនៅភ្នំពេញ ដើម្បីរៀនសូត្រ។ ប៉ុន្តែ ក្រោយពីសំអឿន មានឈ្មោះល្បីល្បាញហើយ ទើបអ្នកស្រី និងប្តីបានជ្រាបពីរឿងនេះ។
អ្នកស្រីផល ពណ៌នាទៀតថា ប្តីអ្នកស្រីជាអ្នករដ្ឋការ ហើយគាត់មិនចូលចិត្តសិល្បៈ ជាតួកុនល្ខោនទេ តែអ្វីដែលគាត់ចង់បាន គឺកូនម្នាក់ៗត្រូវតែខិតខំរៀនសូត្រ ។
សំអឿន តែងតែត្រូវ “រំពាត់ជាញឹកញាប់ ដោយសារចំណង់ចំណូលចិត្តជាអ្នកសិល្បៈនេះ ហើយដោយសារតែដឹងថា និស្ស័យចិត្តឪពុកដូច្នេះ កូនៗទាំងអស់នាំគ្នាជួយលាក់ មិនឱ្យឪពុកម្តាយដឹងពីរឿងសំអឿនសម្តែងភាពយន្ត។ ដើម្បីក្លាយជាតារាភាពយន្តបាន និងដើម្បីកុំឲ្យឪពុកដឹង លោកគង់ សំអឿន សុខចិត្តទៅខ្ចីអាវធំពីបងប្រុសជីដូនមួយមកពាក់ ជាញឹកញាប់ ដោយកុហកថា ខ្ចីពាក់ទៅញ៉ាំការ។ ការខ្ចីញយដឹង ក្លាយទៅជាការខ្លាចចិត្ត សំអឿន បានពឹងឲ្យប្អូនប្រុសឡុច ទៅខ្ចីម្តង រហូតធ្វើឲ្យបងជីដូនមួយនោះថា ហេតុអី បងប្អូនសំអឿន សម្បូរគេហៅការម្ល៉េះ បានជាខ្ចីអាវខោមិនចេះឈប់សោះ ។
អ្នកស្រីប៉ូ ផល រំលឹកទៀតថា ថ្ងៃមួយ សំអឿន បានយកសំបុត្រទស្សនាភាពយន្ត ជា ច្រើនសន្លឹកមកអញ្ជើញអ្នកស្រី និងប្តីឲ្យទៅទស្សនារឿងសព្វសិទ្ធ របស់ផលិតកម្ម រន្ទះពេជ្រ លោកលី ប៊ុនយីម ធ្វើប្តីអ្នកស្រីលាន់មាត់ និងសង្ស័យថា មុខនិងឈ្មោះតួនេះ ដូចសំអឿន ណាស់ សង្ស័យសំអឿន ទៅលួចសម្តែងកុនទេដឹង? ។
ដំបូងឡើយ ឪពុកសំអឿនខឹងខ្លាំង ដោយគិតថា ពេលត្រឡប់មកផ្ទះវិញ នឹងប្រើធម៌ក្តៅ ដាក់សំអឿនមិនខាន។ ប៉ុន្តែ ដោយសារនៅក្នុងរោងភាពយន្ត មានអ្នកទស្សនា ជាច្រើននិយាយសរសើរ ពីទេពកោសល្យសម្តែងរបស់សំអឿនថា ល្អឥតខ្ចោះ ទើបធ្វើឲ្យប្តីអ្នកស្រី រំសាយកំហឹងវិញ។
ពេលមកដល់ផ្ទះវិញ ពេលឪពុកហៅសួរ សំអឿនសារភាពថា ការថតនេះ គឺដោយសារ ចាងហ្វាងផលិតកម្មអង្វរខ្លាំងពេក។
ក្រោយមក នៅពេលសំអឿន ល្បីល្បាញខ្លាំង មានថវិកាច្រើន សំអឿន បានទិញផ្ទះមួយឱ្យឪពុកទៅនៅក្រៅក្រុង ធ្វើស្រែចម្ការដាំដុះតែម្នាក់ឯង ដោយធ្វើមិត្តជាមួយនឹង “ចប” ឯ អ្នកស្រីផល និងកូនៗរស់នៅជាមួយសំអឿននៅផ្ទះវីឡានៅផ្លូវភ្លោះសព្វថៃ្ង (ផ្ទះទូតគុយបា) រហូតដល់ថៃ្ងបែក៧៥”។
លោក គង់ សុភី ដែលត្រូវជាប្អូនប្រុសរបស់លោក គង់ សំអឿន បានមានប្រសាសន៍ថា លោកគង់ សំអឿន ជាបុរសសុភាពណាស់។ នៅខាងក្រៅ មិនដូចជានៅក្នុងភាពយន្ត ដែលទស្សនិកជនឃើញថាសំអឿនជាមនុស្សខិល ក្រមាច់ក្រមើមនោះទេ។ សំអឿន ជាមនុស្សមិនសូវចេះមាត់ក គឺស្រគត់ស្រគំ ស្ងប់ស្ងាត់ តែស្រឡាញ់ប្អូនៗ និងចូលចិត្តក្មេងៗ។
ពេលត្រូវទៅសម្តែងនៅជនបទឆា្ងយៗ សំអឿនតែងតែចូលផ្សារដូរលុយរាយ ដើម្បីចែកឱ្យក្មេងៗ កូនចៅ អ្នកភូមិពេលដែលមកចោមរោមមើលលោកសម្តែង ។ ពេលខ្លះ ពេលកំពុងគាត់ផាត់មុខ បើមានក្មេងៗមករោមមើល សំអឿន សំអឿនតែងលើកក្មេងណា ដែលតូចជាងគេមកដាក់លើភ្លៅ ហើយផាត់មុខបណ្តើរ។
សំអឿនមិនដែលសម្តែងកិរិយា ឱ្យឃើញថាលោកស្អប់ខ្ពើម ឬរើសអើង ខ្លាចប្រឡាក់ ពីក្មេងៗ ដែលកខ្វក់ឡើយ។ កាយវិការនេះ ធ្វើចាស់ទុំជិតខាងក៏ដូច្នេះ ស្រឡាញ់ចូលចិត្តគាត់គ្រប់ៗគ្នា។
ចរិតលក្ខណៈ ដ៏ពិសេសរបស់សំអឿន គឺគោរពចាស់ ស្រឡាញ់ក្មេង។
សំអឿន ប្រពន្ធមិនរៀបការម្នាក់ ឈ្មោះរ៉េន ប៉ុន្តែសំអឿន និងភរិយា គ្មានកូនទេ។ រ៉េនជាមនុស្សស្រឡាញ់ថែថួនប្អូនៗ និងម្តាយឪពុកសំអឿនណាស់។ រ៉េន មិនចេះប្រច័ណ្ឌទេ ធ្វើឲ្យសំអឿន មិនដាច់ចិត្តទៅរៀបការជាមួយនារីផ្សេងបាន។ ហើយក៏មិនដែលប្រច័ណ្ឌហួងហែងបងប្រុសទាល់តែសោះ ។
សំអឿន ចាប់ល្បីខ្លាំងពីឆ្នាំ១៩៧០ រហូតដល់ឆ្នាំ១៩៧៥។ ចន្លោះពេលនោះ សំអឿន អឿនបានទៅថតខ្សែភាពយន្តរឿងឯណាប្រពន្ធខ្ញុំ? ឱ្យលោក លី ប៊ុនយីម នៅទីក្រុងហុងកុង ថៃ និងខ្មែរ ជាមួយអ្នកស្រី វីរៈតារា ។
លោកគង់សំអឿន ធ្លាប់បានចងមិត្ត ជាមួយតារាឯកក្នុងក្រុមហ៊ុនសាវប្រាឌ័រ មានលោក ជាង តាវវ៉េ, ទីលុង, ឈិន ក្វាន់ថៃ ជាដើម។ លោកសំអឿន ក៏ធ្លាប់សម្តែង និងច្រៀងរួមគ្នា ជាមួយបងប្រុសរបស់លោក គឺលោកគង់ ចន្ថា ផងដែរ។ បទចម្រៀង ដែលោកបានច្រៀង គឺបទ អាសូររៀមផង។
លោកគង់ សុភី បានពណ៌នាថា “ប្រសិនបើលោកសំអឿន មិនគិតគ្រួសារពេក កុំស្រឡាញ់បងប្អូនពេក ម្ល៉េះគាត់មិនស្លាប់ទេ ព្រោះនៅឆ្នាំ១៩៧៥ គាត់ចុះកិច្ចសន្យា ថតបីរឿងជាមួយក្រុមហ៊ុនបរទេស ហើយគេបានបង្ខំឱ្យគាត់ទៅក្នុងពេលឆាប់ៗ ដើម្បីចាប់ផ្តើមថតនៅ ប្រទេសថៃ, ប៉ុន្តែសំអឿនគិតថា ការទៅសម្តែងលើនេះមានរយៈពេលយូរ ដូច្នេះ ត្រូវរង់ចាំជួបជុំគ្រួសារនៅភ្នំពេញ រហូតដល់ចូលឆ្នាំខ្មែរហើយសិន។
ការរង់ចាំរបសើលោកគង់ សំអឿន បានធ្វើឲ្យបំណងរបស់លោក ក្លាយទៅជាខក ខះ ខុសស្រឡះពីការគិត ព្រោះព្រឹត្តិការណ៍១៧មេសា បានធ្វើឱ្យគម្រោងការនោះ ត្រូវរលាយ ហើយត្រូវបាត់បង់ជីវិតយ៉ាងខ្លោចផ្សាទៀត ។
លោកសុភី និទានថា គ្រួសារលោកទាំងអស់ត្រូវគេជម្លៀស ដោយបង្ខំ ឱ្យចេញទៅតាមផ្លូវតាខ្មៅស្អាង ព្រែកតូច។ លោកសំអឿនស្លៀកខោចែវ ពាក់អាវយឺត បង់កក្រមា ពាក់ស្បែកជើងផ្ទាត់រុញឡានចេញទៅ។
នៅតាមដងផ្លូវ ដែលមានមនុស្សណែនណាន់ប្រជៀតគ្នាដើរ លោកសំអឿន ព្យាយាមលាក់មុខកុំឲ្យគេស្គាល់ តែគេនៅតែស្គាល់ ។
ក្រោយពេលទៅរស់នៅស្រុកស្អាង បានរយៈពេលប្រមាណពីរខែ ខ្មែរក្រហម) បានមកយកសំអឿនចេញពីគ្រួសារទៅ។ លោក សុភី ពណ៌នាថា នៅថៃ្ងនោះម្តាយលោក និងភរិយាលោកគង់សំអឿន កំពុងគក់ខោអាវនៅមាត់ទន្លេ ឯលោកលីងពោត ដាក់ស្ករឱ្យលោកសំអឿនទទួលទាន។ ខណៈសំអឿន កំពុងអង្គុយហូបពោតលីងនោះ ពួកយោធាអាវ ខ្មៅពីរនាក់ បាន ជិះម៉ូតូសេអិលឈប់ ហើយចូលមកប្រាប់ថា “គណៈតំបន់ សុំជួបមិត្តសំអឿនជាប្រញាប់” គង់ សំអឿន ដែលមានតែខ្លួនទទេ បានទាញអាវយឺត ហើយលាឪពុកខ្ញុំ អង្អែលក្បាលខ្ញុំ រួចក៏ឡើង ម៉ូតូសេអិល ទៅជាមួយពួកឈ្លបនោះ ដោយមានឈ្លបម្នាក់ កាន់កាំភ្លើងអង្គុយ ជាប់ពី ក្រោយ។ តាំងពីថៃ្ងនោះមក សំអឿន ក៏បាត់ស្រមោលលែងឃើញត្រឡប់មកវិញ។ ក្រោយមក ក៏មានដំណឹងលេខឮមកថា លោកសំអឿន ត្រូវគេបណ្តើរមកនៅម្តុំកោះគ ហើយលោកប្រ ហែលជាត្រូវគេសម្លាប់នៅទីនោះ។ ដំណឹង ដ៏រន្ធត់នេះ ធ្វើឲ្យម្តាយលោក រីងរៃ ស្ទើរឆ្កួត ដើររកកូន៕
You must be logged in to post a comment.